Po to, by dzieci rozumiały, samodzielnie działały i współdziałały w codziennym życiu, a także uzyskały mowę do komunikacji oraz zdobywały wiedzę i umiejętności…

Fundamentem skutecznej terapii jest postawienie i sprecyzowanie konkretnej, szczegółowej DIAGNOZY NEUROLOGOPEDYCZNEJ, którą przeprowadzam wg założeń Metody Krakowskiej.

Bardzo ważny jest także czas rozpoczęcia terapii, dlatego na pierwszym i ewentualnie drugim spotkaniu przeprowadzana jest dokładna diagnoza.

Diagnoza ma charakter dymensjonalny (wielowymiarowy). Uwzględnia badanie somatyczne (badanie spostrzegania słuchowego i wzrokowego, motoryki dużej i małej, sprawności manualnej, praksji oralnej, połykania, gryzienia, żucia i dominacji stronnej).

Także badanie funkcji poznawczych (naśladownictwo, rozumienie i użycie komunikacji werbalnej i niewerbalnej, rozumienie i użycie języka). Badane są również funkcje działania w świecie, które dotyczą wspólnego pola uwagi i działania, uczenia się kulturowego, zabawy, języka w aktach spontanicznej komunikacji.

Dokonuję diagnozy linearnej, która opisuje etapy rozwoju dziecka, czyli stwierdza opanowanie konkretnych umiejętności lub ich brak. Diagnoza przeprowadzana jest w oparciu o normy rozwojowe przewidziane dla danego wieku.

Przeprowadzam równocześnie diagnozę wertykalną, czyli określam głębokość danego zaburzenia.

Ponadto, prezentuję diagnozę kołową, czyli wskazuję na zależności pomiędzy innymi zjawiskami i zaburzeniami. Określam współwystępowanie innych zaburzeń.

Diagnozuję także ryzyko zagrożenia dysleksją u dzieci w wieku od 3 do 7 roku życia oraz dysleksję u dzieci starszych.
W procesie diagnozy wykorzystuję także techniki obserwacji oraz przeprowadzam bardzo dokładny wywiad z Rodzicami małych pacjentów.

DIAGNOZA jest podstawą zrozumienia problemów językowych i rozwojowych danego dziecka. Pozwala konkretnie nazwać dane zaburzenie rozwojowe czy też językowe konkretnego pacjenta. Pokazuje, co dziecko już potrafi i równocześnie z czym ma jeszcze problemy. Dzięki temu, możliwe jest ustalenie indywidualnego planu terapii.

 

TERAPIA

Metody pracy terapeutycznej zawsze dostosowuję indywidualnie do każdego dziecka, według jego potrzeb i możliwości.

Pracuję według założeń Metody Krakowskiej.

Wykorzystuję w niektórych przypadkach metodę  SDD (SŁUCHAM – DECYDUJĘ – DZIAŁAM) śp. mgr Elżbiety Wianeckiej, a także metody autorskie, wynikające z mojej własnej praktyki logopedycznej i pedagogicznej.

Celem terapii neurologopedycznej jest uzyskanie przez dziecko jak najwyższego potencjału intelektualnego i samodzielności w mowie, w piśmie oraz w samodzielnym działaniu w codziennym życiu.

Prowadzona przeze mnie terapia neurobiologiczna stymuluje wszystkie funkcje poznawcze dziecka.

W terapii stosuję wszystkie z 17 technik Metody Krakowskiej:

• Manualne Torowanie Głosek (MTG),
• komunikację ułatwioną – Gesty Artykulacyjne (GA) i gesty interakcyjne,
• Symultaniczno-Sekwencyjną Naukę Czytania,
• programowanie języka,
• terapię funkcji wzrokowych,
• stymulację słuchową,
• stymulację funkcji motorycznych,
• wybór dominującej ręki,
• stymulację funkcji lewej półkuli mózgu,
• ćwiczenia kształtowania zachowań społecznych,
• stymulację pamięci symultanicznej i sekwencyjnej,
• ćwiczenia kategoryzacji,
• ćwiczenia kształtowania myślenia przyczynowo-skutkowego,
• stymulację poznania wielozmysłowego – odbioru bodźców dotykowych, smakowych i węchowych,
• stymulację zabawy,
• prowadzenie dziennika wydarzeń,
• logoterapię (rozmowy z Rodzicami, wyjaśnienie zasad terapii, przekazanie programu terapii, możliwość obecności Rodziców na zajęciach),
• ćwiczenia podstaw matematyki.

Manualne Torowanie Głosek – MTG  –  to jedna z technik Metody Krakowskiej.

Została stworzona przez śp. mgr Elżbietę Wianecką do wywoływania mowy u dzieci, które mają zaburzone naśladownictwo ruchów artykulacyjnych i nie uruchomiły powtarzania.

Jest skutecznym sposobem uzyskiwania mowy u dzieci z autyzmem i z innymi zaburzeniami komunikacji językowej. MTG pozwala uruchomić narządy artykulacyjne w sposób kierowany przez terapeutę. Terapeuta toruje ruchy narządów artykulacyjnych i wywołuje sylaby, z których na dalszym etapie, będą budowane wyrazy, zdania i dłuższe wypowiedzi.

Polega na uruchomieniu ruchu artykulacyjnego głoski poprzez nacisk i przesuwanie warg, języka i żuchwy. Najpierw terapeuta wykonuje ruchy pasywne (swoimi dłońmi), a potem aktywne – dziecko pod wpływem nacisku palców terapeuty uruchamia odpowiedni ruch. Powtarzając wielokrotnie dany ruch , dziecko – mózg – zapamiętuje właściwe układy artykulacyjne do danej głoski.

MTG pozwala dziecku przeżyć doświadczenie użycia języka.