SZKOŁA KRAKOWSKA

Po to, by dzieci rozumiały, samodzielnie działały i współdziałały w codziennym życiu, a także uzyskały mowę do komunikacji oraz zdobywały wiedzę i umiejętności…

DIAGNOZA

Fundamentem skutecznej terapii jest postawienie i sprecyzowanie konkretnej, szczegółowej DIAGNOZY NEUROLOGOPEDYCZNEJ.

Bardzo ważny jest także czas rozpoczęcia terapii, dlatego na pierwszym i ewentualnie drugim spotkaniu przeprowadzana jest dokładna diagnoza.

Diagnoza ma charakter dymensjonalny (wielowymiarowy). Uwzględnia badanie somatyczne (badanie spostrzegania słuchowego i wzrokowego, motoryki dużej i małej, sprawności manualnej, praksji oralnej, połykania, gryzienia, żucia i dominacji stronnej). Także badanie funkcji poznawczych (naśladownictwo, rozumienie i użycie komunikacji werbalnej i niewerbalnej, rozumienie i użycie języka). Badane są również funkcje działania w świecie, które dotyczą wspólnego pola uwagi i działania, uczenia się kulturowego, zabawy, języka w aktach spontanicznej komunikacji.

DIAGNOZA jest podstawą zrozumienia problemów językowych i rozwojowych danego dziecka. Pozwala konkretnie nazwać dane zaburzenie rozwojowe czy też językowe konkretnego pacjenta. Pokazuje, co dziecko już potrafi i równocześnie z czym ma jeszcze problemy. Dzięki temu, możliwe jest ustalenie indywidualnego planu terapii.

DIAGNOZA przeprowadzana jest w oparciu o normy rozwojowe przewidziane dla danego wieku.

Diagnozuję także ryzyko zagrożenia dysleksją u dzieci w wieku od 3 do 7 roku życia oraz dysleksję u dzieci starszych.

W procesie diagnozy wykorzystuję także techniki obserwacji oraz przeprowadzam bardzo dokładny wywiad z Rodzicami małych pacjentów.

TERAPIA

Metody pracy terapeutycznej zawsze dostosowuję indywidualnie do każdego dziecka, według jego potrzeb i możliwości. Pracuję według założeń Metody Krakowskiej, wykorzystuję  metodę  SDD (SŁUCHAM – DECYDUJĘ – DZIAŁAM) mgr Elżbiety Wianeckiej, a także metody autorskie, wynikające z mojej własnej praktyki logopedycznej i pedagogicznej.

Celem terapii neurologopedycznej jest uzyskanie przez dziecko jak najwyższego potencjału intelektualnego i samodzielności w mowie, w piśmie oraz w samodzielnym działaniu w codziennym życiu.

 Prowadzona przeze mnie terapia neurobiologiczna stymuluje wszystkie funkcje poznawcze dziecka. Szczególne znaczenie mają ćwiczenia słuchowo-językowe. Są one niezbędne w terapii dzieci ze spektrum autyzmu, które mają problemy z przetwarzaniem mowy oraz w działaniu na polecenie słuchowe (werbalne). Także dzieci nadmiernie korzystające z mediów cyfrowych (Internet, telewizja, telefon, smartfon, tablet i in.) wykazują tego typu problemy.

W terapii stosuję wszystkie z 17 technik Metody Krakowskiej:

  • Manualne Torowanie Głosek (MTG),
  • komunikację ułatwioną – Gesty Artykulacyjne (GA) i gesty interakcyjne,
  • Symultaniczno-Sekwencyjną Naukę Czytania,
  • programowanie języka,
  • terapię funkcji wzrokowych,
  • stymulację słuchową,
  • stymulację funkcji motorycznych,
  • wybór dominującej ręki,
  • stymulację funkcji lewej półkuli mózgu,
  • ćwiczenia kształtowania zachowań społecznych,
  • stymulację pamięci symultanicznej i sekwencyjnej,
  • ćwiczenia kategoryzacji,
  • ćwiczenia kształtowania myślenia przyczynowo-skutkowego,
  • stymulację poznania wielozmysłowego – odbioru bodźców dotykowych, smakowych i węchowych,
  • stymulację zabawy,
  • prowadzenie dziennika wydarzeń,
  • logoterapię (rozmowy z Rodzicami, wyjaśnienie zasad terapii, przekazanie programu terapii, możliwość obecności Rodziców na zajęciach),
  • ćwiczenia podstaw matematyki.

MTG Manualne Torowanie Głosek  –  metoda stworzona przez mgr Elżbietę Wianecką do wywoływania mowy u dzieci, które mają zaburzone naśladownictwo ruchów artykulacyjnych i nie uruchomiły powtarzania. Jest skutecznym sposobem uzyskiwania mowy u dzieci z autyzmem i z innymi zaburzeniami komunikacji językowej. MTG pozwala uruchomić narządy artykulacyjne w sposób kierowany przez terapeutę. Terapeuta toruje ruchy narządów artykulacyjnych i wywołuje sylaby, z których na dalszym etapie, będą budowane wyrazy, zdania i dłuższe wypowiedzi.

mgr Agnieszka Goc